İnsanı hem Cennet’e götürür, hem de Cehennem’e...
İnsanların felakete gitmesine sebep olan en önemli organlarından bir tanesi de dilidir. Dil hem zehirdir, hem panzehir. Onun korunması kolay olmaz. Ancak çok konuşmaktan kaçınılırsa, temkinli ve düşünerek konuşulursa biraz fayda sağlanır. Konuşulan sözler ihtiyaca göre ayarlanmalıdır; gereksiz ve anlamsız tartışmalar yapmamalı ve alçakgönüllü olmalıdır. İnsanlara yapamayacakları şeyleri söylememeli, her hareket ve davranışında haddini bilmelidir. Konuşma, (söz) insanın terazisidir; fazlası zarardır, azı vakar ve karardır. Çok konuşmak utanç verici ve yüz kızartıcıdır. Çok konuşanların, insanlar yanında kıymeti düşük olur, dili düşük olanların kıymetleri de düşük olur. Dilini tutan, diline hakim olan, dengeli ve ölçülü konuşan, kötülüklerden ve ters, aksi cevaplardan kurtulur.
İnsanın başına bela getiren üç şey vardır: Şakalaşmak, başkalarıyla alay etmek ve maleyani (boş, gereksiz, yararsız) şeyler konuşmak. Çok konuşmak dostluğu bozar. Akıllı insanlar anlamsız ve gereksiz tartışmalara girmezler. Yumuşak sözler söylemek ve selam vermek (insanlara iyilikler dilemek) Peygamberimizin sünnetindendir. Doğru konuşmak, hakkı söylemek, haktan taraf olmak insanı Cennet’e götürür. Çok gülmek hafifliktir, halkın gözünden düşürür. Fazla şaka cahilliğin göstergesidir. Kendi sırrını başkasına söyleyen, emanet eden, kendisine düşmandır. Sırrı açık olunca pişman olur.
Sözün özü, kişi lisanıyla insandır. İnsanlığını ve kulluğunu yapacağı ibadetlerle, hareket ve davranışlarıyla ispat etmelidir. Böyle yapmazsa, hayvanlar düzeyine iner. Yarın birgün, imansız ölerek ahiretin ilk istasyonundan karanlık kabire girince çok pişman olur, ama iş işten geçmiş olur.
Kabir sorgu suali haktır, öldükten sonra tekrar var olmak, kurulacak mahşerde terazi mizanda hesap vermek haktır. Sırat köprüsünü geçmek haktır. Cennet haktır, Cehennem haktır. Bunların hepsi Kur’an-ı Kerim’de Allah tarafından kullarına bildirilmiştir, ve inkarı küfürdür; insanı dinden çıkarır.
Aklını başına topla ve ona göre hareket et.
Eylül, 1991
